My Family Journey Life
I am Thed. I was born in 1994 in farmer family at Kampot province. I am a youngest son in family. In 1995 my family has moved home from Kampot province to Preah Sihanouk province. At that time my parent is a land guard at Phnom 96. In the end of 2005 my family has moved home again from Phnom 96 to Spean Chhes village. We lived there for few years after that our villager faced a big problem with government. In middle of 2007 the soldier and police came to beat and burned our house they took our land and pets. At that day we have no food no everything we were empty because they burned our house and eviction us from the village. When the night come we have no home for sleep, so we slept on the grass (land is our beds and sky is our roof). The sun has risen and the new morning came when we open our eyes we saw the KBS truck drove on the way to our lived we were so happy because they brought us some food, clothes and some material (waterproof tent) for building a small house on the street. My family and my villager has lived on the street for more than 11 years it’s started from middle of 2007 until in the end of 2019. In September 2019 the government has donated land at Kbal Chhay village for us and they distributed land 5m x 20m for one family, so until now my family lived there.
My Journey Life
Hater Become Believer
Look back to my pass life when I was 11 years old I am the one who hated Jesus. I remembered, my father he always listens to the radio every single night, so one night he opened the radio suddenly, I heard the voice of sharing God words. The pastor shared on the radio live stream about God create the world when I heard that I laugh and asked my father is it true? How God create the world? I thought no it’s impossible. Create the world it isn’t easier like making the table. After my family moved home from Phnom 96 to Spean Chhes village we are new villager and in the village has one church but I never ever go there. Even though my friends called me to join the church program but I rejected them. Upon a time in the afternoon has a Singapore team came to visited the church and villager and then my friends call me again to join with them but I still rejected them again. I remembered, at that time I sat down on the chair next to the house and look to them because my house not far away from the church. I look to them so happy because they sang a song with action and then has one aunty came to me and asked me Thed why didn’t you join with them? I answered no when I go there I felt headache and I never ever go there until my house burned.
God chosen me when I have nothing, but he makes me somethings.
In the middle of 2007 when I have no home, no food, no clothes and no everything at that time I started turn to God. When Rev. Moses Hahn team come to visit my village I always join with them even though my friend doesn’t call me. The reason why I join with them because of gift. I always remembered in my mind at that time we live in a house cover by the waterproof tent on the street it’s too much difficult like no water, no toilet and when the hot season come at day time we cannot stay inside the house because it’s too hot like you are in the steam room and after finished hot season it’s time for rainy season so, if the rain came down at day time it’s no problem but, if it came down at night time we cannot sleep because the water came in by the small hole so, we woke up and sat down waiting the rain stop came down. I knew exactly that situation because I am in that situation. One week later Rev. Moses Hahn delivered a good news to children who lived in the village and he told us he will select 20 students to study in KCS (Kompongsom Christian School) and finally my name has in among of 20 students so, I have an opportunity to study at KCS and every single Monday to Friday morning Pastor.TongAn always drove the truck to our living and brought us to study and in the evening he brought us back home. During we learning at KCS Rev. Moses Hahn provided us lunch, school uniform and school material. We so happy at that time.
Cowboy Become City boy
After I had an opportunity to study in KCS at the same time Mrs. Grace told us that she will select 10 students among of us to continue to study at Phnom Penh. One or two days later Mrs. Grace call us one by one to interview under the tree at the beach. I remembered, during I interview with her 90% I spoke lie because of I want to continue to study at Phnom Penh. I truly know she knew me speak lie and the end of interview she gave me to pray but I don’t know how to pray. After interview I am very so sad because I knew that my name is out of the shortlist but I don’t give up I try to go to study every single day. One day during learning has one student he cried and he wants go back home because he misses his mother and then he ran away home from KCS to our village around 4km especially his name has selected but under observation. When the final result came out what is surprised my name has in shortlist. But when God, who set me apart from my mother’s womb and called me by his grace, was pleased (Galatians 1:15). Maybe 4 or 5 months later it’s time to left home and say goodbye to family and friends to continue to study at Phnom Penh to archive the dream. When I arrived Phnom Penh everything was beautiful and the city life was started. In 2008 I study at grade 6th until 2014. I was finished high school but I fail the examination. My first generation students who came to Phnom Penh to continue to study some of them went back home when they finished secondary school and some of them went back home when they finished high school except only me that continue to finished university. What is unexpected some of them they go back to their old life they worship their idol and on holyday they go to pagoda for praying.
Work Experience
In 2014 ~ 2016 I worked at JAPP (Joshua Academy Phnom Penh) as a kindergarten teacher and study at Mekong University my major is English Literature. I study for two years but I got only five credit because I normally don’t go to school and spent a lot of time with playing football. In 2016 it’s the year that I started again when I pass the high school examination so, I started enroll in Royal University of Law and Economics and my major is Law. At the same time, I started my career too so, I work at day time and night time I study at university. My class started at 5:30 pm and finished at 8:00pm. I am a Future Bright Project staff (Future Bright Project under the CEAI organization). The Future Bright Project we worked on 4 places of Prison Ministry (Phnom Penh Prison, Correction Center 3 Tbong Khmum Province, Kam Pot Prison and Koh Kong Prison). We visited inmates two times every single year for sharing gospel, donate some study supply, medicine and treat the diseases because we corporate with Singapore doctor team. In October 2020 I started new career is a lawyer assistant at Raffles Law Office.
My Encouragement for Reader
My experience when I took high school examination before the teachers distribute the exam papers so, I sat down and pray to God and ask God for help and give me wisdom to complete the exam. After finished examination one month later the result come out but I very so sad because I fail the examination and then I asked God why I fail the examination. I complain to God so many times and I spoke to God you are not the living God, you’re not the truly God, you’re not this you’re not that…but I never ever checked myself during I studied at grade 12th I do not go to school regularly, I do not study hard and I spent a lot of time for playing football so when I fail the examination why I have to complain to God. I changed my mind and started pray to God again and asked God please show me the way that I have to continue to go but he still silent to me. Around two months later it’s time for joining revival camp at KBS (Kompongsom Bible School) when we were on the way to KBS my pastor asked me Thed Mrs. Grace ask you do you want to continue to study at university again? and I said to him Yes, pastor and he asked me again so which university and what subject do you want to enroll? I said I don’t know pastor and he asked me how about law? I said Yes, I interested so, after we finished the revival camp and we went back to Phnom Penh. At that day my life started new journey again and I give thanks to God for gave me an opportunity to study again but this time not like when I was at high school. I started put God first, before I do somethings I always asked God for help so, fourth years later I have finished my bachelor degree. If I gave up when I fail in the high school exam so, I cannot imagine my life where I am right now? One more thing, when I was a cowboy who look after cow in the rice field so, one day I saw the airplane flied in the sky beyond me. I imagine that in my whole life I want to sit in the airplane for one time is enough. But by the grace of God on 1st July 2019 I have a chance to visited Singapore for five days. It’s amazing grace for me. After I finished bachelor degree I have a chance to work at Law Firm as layer assistant for 9 months because of pandemic now I took a break for the work but I don’t worry too much because I have a lot of time to spent with God. In the early morning when I woke up I started reading bible and pray to God and in the evening we have a small group for study bible together.
Don’t give up and still fighting if you stick with God everything will be go well but when I read bible the book of Job I felt sad and asked God why did you allowed Job into Satan hand? Sometime we listen to God words, obey God but the bad thing still happened on you.
Remember don’t ask God why this or that bad thing happened on you but you must give thanks to God because God has a good plan for you.
You stick with God; God will have stuck with you so, stick with him in everything you do.
I have nothing but, God make me somethings.
My Pray Items
1. for my hold family believe on Jesus Christ.
2. I have a dream to be an entrepreneur.
ទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ
ដំណើរជីវិតក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំឈ្មោះ ថេត ខ្ញុំកើតនៅឆ្នាំ១៩៩៤ នៅក្នុងគ្រួសារកសិករ ដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពត ខ្ញុំជាកូនពៅនៅក្នុងគ្រួសារ។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅពីខេត្តកំពតទៅរស់នៅខេត្តព្រះសីហនុ ហើយឪពុកម្តាយខ្ញុំគាត់ជាអ្នកចាំដីអោយគេនៅភ្នំ៩៦។ នៅចុងឆ្នាំ២០០៥ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅពីភ្នំ៩៦ ទៅភូមិស្ពានឆេះ ហើយពួកយើងបានរស់នៅទីនោះមួយរយៈ បន្ទាប់មកអ្នកភូមិរបស់យើងជួបបញ្ហាយ៉ាងធំជាមួយរដ្ឋាភិបាល។ នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០០៧ ផ្ទះរបស់ពួកយើងត្រូវបានទាហាន និងប៉ូលីស ដុតបំផ្លាញ ហើយពួកគេបានយកដី និងចាប់យកសត្វចិញ្ចឹមរបស់ពួកយើង។ នៅពេលនោះពួកយើងមិនមានអាហារ និងគ្មានអ្វីៗទាំងអស់ គឺមានតែសំបកកាយ ដោយសារតែពួកគេបានដុតបំផ្លាញផ្ទះ និងបណ្តេញ ពួកយើងចេញពីភូមិ។ នៅពេលយប់មកដល់ពួកយើងគ្មានផ្ទះសម្រាប់គេងទេ ពួកយើងគេងនៅលើស្មៅ(យកដីធ្វើជាគ្រែ យកមេឃធ្វើជាដំបូល)។ ព្រះអាទិត្យបានរះនៅពេលព្រឹក នៅពេលដែលពួកយើងភ្ញាក់ពីគេង បានឃើញឡានសាលាព្រះគម្ពីរKBS កំពុងបើកសំដៅមកកន្លែងដែលពួកយើងស្នាក់នៅ ពេលនោះពួកយើងសប្បាយចិត្តណាស់ ដោយព្រោះតែពួកគាត់បានយកអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងសម្ភារៈមួយចំនួនសម្រាប់សាងសង់ផ្ទះតូចៗនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវសម្រាប់ស្នាក់នៅ។ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំ និងអ្នកភូមិបានស្នាក់នៅទីនោះអស់រយៈពេលជាង១១ឆ្នាំ ចាប់ពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០០៧ ដល់ចុងឆ្នាំ២០១៩ តែនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ រដ្ឋាភិបាលបានចែកដីអោយពួកគាត់នៅភូមិក្បាលឆាយ ក្នុងមួយគ្រួសារ ទទឹង៥ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ២០ម៉ែត្រ សព្វថ្ងៃនេះគ្រួសាររបស់ខ្ញុំកំពុងស្នាក់នៅទីនោះ ។
ដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំ
ពីអ្នកដែលស្អប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានក្លាយជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
បើក្រឡេងទៅមើលពីជីវិតរបស់ខ្ញុំពីអតីតកាលវិញ កាលខ្ញុំអាយុ១១ឆ្នាំ ខ្ញុំគឺជាម្នាក់ដែលស្អប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំចាំបានថាឪពុករបស់ខ្ញុំគាត់តែងតែស្តាប់វិទ្យុជារៀងរាល់យប់ ប៉ុន្តែមានយប់មួយគាត់បានបើកវិទ្យុស្តាប់តែចំប៉ុស្តដែលនិយាយពីដំណឹងល្អ ដែលមានលោកគ្រូង្វាលម្នាក់និយាយអំពីព្រះបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដី ពេលនោះខ្ញុំបានសើច ហើយសួរឪពុកខ្ញុំថា តើវាជាការពិតទេឪ?តើព្រះបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដីដោយរបៀបណា? ខ្ញុំគិតថាវាមិនអាចកើតឡើងបានទេ ព្រោះបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដី វាមិនស្រួលដូចជាការធ្វើតុទេ។ បន្ទាប់ពីគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ទីលំនៅពីភ្នំ៩៦ ទៅនៅភូមិស្ពានឆេះ ពួកយើងគឺជាអ្នកភូមិថ្មី។ នៅក្នុងភូមិមានព្រះវិហារមួយ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលទៅទីនោះទេ ទោះបីមិត្តភក្តិខ្ញុំហៅទៅចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំក៏ដោយ ខ្ញុំតែតែបដិសេធន៍ជាមួយពួកគេ។ ថ្ងៃមួយមានក្រុមគ្រូសិង្ហបុរីមកសួរសុខទុក្ខអ្នកភូមិ និងមានកម្មវីធីថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារនៅក្នុងភូមិ ពេលនោះមិត្តភក្តិខ្ញុំគាត់បានហៅខ្ញុំទៅចូលរួមតែខ្ញុំបានបដិសេធន៍គាត់ម្តងទៀត។ ខ្ញុំចាំបានថាពេលនោះ ខ្ញុំអង្គុយលើកៅអ៊ីនៅក្បែរផ្ទះ សម្លឹងមើលទៅពួកគេ ព្រោះផ្ទះរបស់ខ្ញុំមិនឆ្ងាយពីព្រះវិហារទេ។ ខ្ញុំមើលទៅពួកគេច្រៀងរាំសប្បាយណាស់ ពេលនោះមានអ៊ុំស្រីអ្នកជិតខាងម្នាក់គាត់ដើរមកហើយសួរខ្ញុំថា ថេត អត់ទៅចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំជាមួយគេទេ? ខ្ញុំឆ្លើយទៅគាត់វិញថា អត់ទៅទេអ៊ុំ ព្រោះពេលខ្ញុំទៅទីនោះ ចេះតែឈឺក្បាល។ ខ្ញុំមិនដែលទៅព្រះវិហាររហូតដល់ផ្ទះខ្ញុំត្រូវបានដុះបំផ្លាញ។
ព្រះបានជ្រើសរើសខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំគ្មានអ្វីទាំងអស់ ប៉ុន្តែទ្រង់ធ្វើអោយខ្ញុំមានអ្វីៗ
នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០០៧ នៅពេលដែលខ្ញុំគ្មានផ្ទះ គ្មានអាហារ គ្មានសម្លៀកបំពាក់ និងគ្មានអ្វីៗទាំងអស់ នៅពេលនោះហើយទើបខ្ញុំចាប់ផ្តើមរត់រកព្រះអង្គ។ ពេលដែលលោកគ្រូ ម៉ូសេ គាត់មកសួរសុខទុក្ខអ្នកភូមិ ខ្ញុំតែងតែចូលរួមជាមួយពួកគាត់ ទោះបីជាមិត្តភក្តិខ្ញុំមិនបានហៅខ្ញុំក៏ដោយ ។ ហេតុផលដែលខ្ញុំចូលរួមជាមួយពួកគាត់ក៏ដោយព្រោះតែរបស់ញាំុ។ ខ្ញុំចាំមិនភ្លេចទេ ពីការរស់នៅក្នុងផ្ទះដ៏តូចដែលធ្វើពីតង់កៅស៊ូ វាពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ ដូចជាគ្មានទឹកប្រើប្រាស់ គ្មានបង្គន់ ហើយនៅពេលរដូវក្តៅមកដល់ នៅពេលថ្ងៃគឺក្តៅខ្លាំង យើងមិនអាចនៅក្នុងផ្ទះបានទេ ចំណែកនៅរដូវវស្សាវិញប្រសិនបើមានភ្លៀងនៅពេលយប់ គឺយើងមិនអាចគេងបានទេ ព្រោះមានទឹកជ្រាបតាមប្រហោងតូចៗ ដូច្នេះយើងត្រូវក្រោកអង្គុយ ចាំរហូតដល់ភ្លៀង រាំង។ ខ្ញុំដឹងពីស្ថានភាពនោះយ៉ាងច្បាស់ ដោយព្រោះតែខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពនោះ។ មូយអាទិត្យក្រោយមកលោកគ្រូ ម៉ូសេ
បាននាំដំណឺងមកប្រាប់ពួកយើងថា គាត់នឹងជ្រើសរើសសិស្សចំនួន២០នាក់ ដើម្បីអោយចូលរៀននៅសាលា KCS (សាលាគ្រីស្ទានកំពង់សោម) ហើយឈ្មោះរបស់ខ្ញុំក៏មាននៅក្នុងចំណោមសិស្ស២០នាក់នោះដែរ ខ្ញុំមានឱកាសបានចូលរៀននៅសាលា KCS ។ ពីថ្ងៃច័ន្ទដល់ថ្ងៃសុក្រពេលព្រឹក លោកគ្រូ តុងអាន គាត់តែងតែបើកឡានមកដឹកពួកយើងទៅសាលា ហើយពេលល្ងាចគាត់ដឹកពួកយើងត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ អំឡុងពេលពួកយើងរៀននៅសាលា KCS លោកគ្រូ ម៉ូសេ បានផ្តល់អាហារពេលថ្ងៃត្រង់ ឯកសណ្ឋានសាលា និងសម្ភារៈសិក្សាជាច្រើនទៀត ហើយពួកយើងពិតជាសប្បាយរីករាយណាស់នៅពេលនោះ។
ពីក្មេងឃ្វាលគោ ក្លាយជាក្មេងទីក្រុង
បន្ទាប់ពីខ្ញុំទទួលបានឱកាសចូលរៀននៅសាលា KCS នៅពេលជាមួយគ្នាផងដែរ អ្នកគ្រូគ្រេស បានប្រាប់ពួកយើងថា គាត់នឹងជ្រើសរើសសិស្ស១០នាក់នៅក្នុងចំណោមពួកយើង ដើម្បីទៅរៀនបន្តនៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ ពីរបីថ្ងៃក្រោយមកអ្នកគ្រូបានហៅពួកយើងម្តងម្នាក់ៗ អោយទៅសម្ភាសភ៍នៅក្រោមដើមឈើនៅមាត់សមុទ្រ។ ខ្ញុំចាំបានថានៅពេលសម្ភាសភ៍ ៩០ភាគរយហើយដែលខ្ញុំបាននិយាយកុហកគាត់ ពីព្រោះតែខ្ញុំចង់មកភ្នំពេញដើម្បីរៀនបន្ត។ ខ្ញុំដឹងថាគាត់ដឹងខ្ញុំនិយាយកុហកគាត់ ដូច្នេះពេលនៅចុងបញ្ចប់ការសម្ភាសភ៍គាត់អោយខ្ញុំអធិស្ឋាន តែពេលនោះខ្ញុំមិនចេះអធិស្ឋានទេ។ បន្ទាប់ពីសម្ភាសភ៍ហើយខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមិនជាប់បានទៅរៀននៅភ្នំពេញទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានបោះបង់ទេ ខ្ញុំព្យាយាមទៅរៀនជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ថ្ងៃមួយពួកយើងកំពុងរៀននៅក្នុងថា្នក់ មានសិស្សម្នាក់គាត់យំ ហើយគាត់ចង់ទៅផ្ទះវិញ ពីព្រោះគាត់នឹកម្តាយគាត់ ហើយគាត់ក៏បានលួចរត់ទៅផ្ទះ ពីព្រោះពីសាលារៀនទៅភូមិដែលពួលយើងស្នាក់នៅប្រហែល៤គីឡូម៉ែត្រ អ្វីដែលពិសេសគឺឈ្មោះគាត់ត្រូវបានជ្រើសរើសអោយទៅរៀនបន្តនៅភ្នំពេញ ប៉ុន្តែស្ថិតនៅក្រោមការសង្កេតមើលរបស់លោកគ្រូ និងអ្នកគ្រូ។ នៅពេលលទ្ធផលចុងក្រោយចេញមក ខ្ញុំពិតជាមិននឹកស្មានដល់ ថាឈ្មោះរបស់ខ្ញុំត្រូវបានជ្រើសរើសវិញ។ ព្រះគម្ពីរ កាឡាទី ១ ៈ ១៥ ប៉ុន្តែ កាលព្រះដែលរើសខ្ញុំតាំងពីផ្ទៃម្ដាយមក ហើយបានហៅខ្ញុំដោយព្រះគុណទ្រង់។ ប្រហែលជា៤ទៅ៥ខែក្រោយ ដល់ពេលដែលត្រូវចាកចេញពីផ្ទះ ពីបងប្អូន ពីមិត្តភក្តិ ទៅរៀនបន្តនៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីសម្រេចក្តីស្រមៃ៉។ ពេលដែលមកដល់ទីក្រុងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺខុសប្លែកពីនៅស្រែ ពេលនោះហើយជីវិតទីក្រុងក៏បានចាប់ផ្តើម។ នៅឆ្នាំ២០០៨ ខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី៦ រហូតដល់ឆ្នាំ២០១៤ ខ្ញុំបានបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រឡងធ្លាក់។ សិស្សជំនាន់ខ្ញុំដែលមករៀននៅភ្នំពេញជាមួយគ្នា អ្នកខ្លះក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនៅពេលបញ្ចប់ថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ ហើយអ្នកខ្លះទៀតត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនៅពេលបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ។ អ្វីដែលសោកស្តាយគឺពួកគាត់ខ្លះបានត្រឡប់ទៅជីវិតចាស់របស់ពួកគាត់វិញ គឺពួកគាត់បានបែរចេញពីព្រះដ៏ពិត ហើយបែរជាទៅវត្តដើម្បីថ្វាយបង្គំវិញ។
បទពិសោធន៍ការងារ
ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ ខ្ញុំជាគ្រូបង្រៀននៅសាលាមត្តេយ្យ JAPP ហើយជានិសិត្សរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យមេគង្គ ជំនាញអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស ខ្ញុំរៀននៅទីនោះបាន២ឆ្នាំ ប៉ុន្តែខ្ញុំទទួលបានតែ៥ ក្រេឌីត ពីព្រោះខ្ញុំមិនបានទៅសាលាទៀងទាត់ទេ ខ្ញុំចំណាយពេលទៅលេងបាល់ទាត់។ នៅឆ្នាំ២០១៦ វាជាឆ្នាំដែលខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមជីវិតសារជាថ្មី ពេលដែលខ្ញុំបានប្រឡងជាប់ថ្នាក់ទី១២ ខ្ញុំក៏បានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ ភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច ជំនាញច្បាប់ នៅពេលជាមួយគ្នាផងដែរ ខ្ញុំបានចូលធ្វើការនៅក្នុងអង្គការអនាគត់ភ្លឺថ្លា ដែលជាបុត្រសម្ព័ន្ធរបស់អង្គការ CEAI ។ អង្គការអនាគត់ភ្លឺថ្លា បានសហការ ធ្វើការជាមួយពន្ធនាគារចំនួន៤ មានពន្ធនាគារ រាជធានីភ្នំពេញ មណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី៣ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ពន្ធនាគារខេត្តកំពត ពន្ធនាគារ ខេត្តកោះកុង។ ពួកយើងបានចុះសួរសុខទុក្ខអ្នកទោស ២ដងក្នុង១ឆ្នាំ ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ ចែកសម្ភារៈសិក្សា ផ្តល់ថ្នាំ និងព្យាបាលជំងឺ ដែលយើងបានសហការជាមួយក្រុមគ្រូពេទ្យមកពីប្រទេសសិង្ហបុរី។ នៅឆ្នាំ២០២០ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមការងារថ្មីគឺជាជំនួយការមេធាវីនៅការិយាល័យមេធាវី រ៉ាហ្វលស៍។
ការលើកទឹកចិត្តរបស់ខ្ញុំសម្រាប់អ្នកអាន
បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំប្រឡងថ្នាក់ទី១២ មុនពេលដែលលោកគ្រូ និងអ្នកគ្រូចែកក្រដាសប្រឡង ខ្ញុំតែងតែអង្គុយអធិស្ឋានសុំជំនួយនិងប្រាជ្ញាពីព្រះអង្គ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលលទ្ធផលចេញខ្ញុំបានប្រឡងធ្លាក់ ហើយខ្ញុំសួរព្រះអង្គថាហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំប្រឡងធ្លាក់ ខ្ញុំបាននិយាយទៅព្រះអង្គ ថាទ្រង់មិនមែនជាព្រះដែលមានព្រះជន្មរស់ ព្រះអង្គមិនមែនជាព្រះដ៏ពិត ព្រះអង្គជានេះ ព្រះអង្គជានោះ ជាច្រើន ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានឆែកពិនិត្យមើលខ្លួនឯង ពេលដែលខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី១២ទេ ពេលនោះខ្ញុំមិនបានរៀនទៀងទាត់ទេ ខ្ញុំមិនខំប្រឹងរៀន តែខ្ញុំចំណាយពេលទៅលេងបាល់ទាត់ ដូច្នេះពេលប្រឡងធ្លាក់ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវបន្ទោសព្រះ ។
ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរគំនិត ហើយចាប់ផ្តើមអធិស្ឋានទៅព្រះអង្គម្តងទៀត ហើយសុំព្រះអង្គជួយដឹងនាំផ្លូវដែលខ្ញុំត្រូវដើរបន្តទៀត ប៉ុន្តែព្រះហាក់បីដូចជាស្ងាត់ជាមួយខ្ញុំ។ ប្រហែលជា២ខែក្រោយមក ដល់ពេលដែលត្រូវទៅចូលរួមកម្មវិធីរីកផុសផុលនៅសាលាព្រះគម្ពីរកំពង់សោម ពេលដែលកំពុងជិះឡានតាមផ្លូវ លោកគ្រូគង្វាលខ្ញុំ សួរខ្ញុំថា ថេត អ្នកគ្រូគ្រេស សួរថា ចង់រៀនបន្តទៀតអត់? ខ្ញុំឆ្លើយថា ចង់លោកគ្រូ ហើយគាត់ក៏សួរទៀតថា ចង់រៀននៅសាលាណា ហើយមុខវិជ្ជាអី ខ្ញុំបានឆ្លើយថា លោកគ្រូ ខ្ញុំមិនដឹងថារៀនជំនាញអីទេ គាត់ក៏សួរខ្ញុំថា ជំនាញច្បាប់មិចដែរ ខ្ញុំក៏ឆ្លើយទៅគាត់ថាបាទលោកគ្រូ ខ្ញុំចង់សាករៀនជំនាញនឹងដែរ។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់កម្មវិធីការរីកផុសផុល ពួកយើងក៏ត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញ ពេលនោះហើយដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមសារជាថ្មី ខ្ញុំបានអរព្រះគុណដល់ព្រះ សម្រាប់ផ្តល់ឱកាសអោយខ្ញុំបានចូលរៀនសារជាថ្មី ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំមិនធ្វើដូចពេលដែលខ្ញុំរៀននៅវិទ្យាល័យឡើយ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមយកព្រះអង្គជាទី១ មុនធ្វើអី្វមួយខ្ញុំតែងតែអធិស្ឋានសុំជំនួយមកពីព្រះអង្គ ដូច្នេះ៤ឆ្នាំក្រោយមកខ្ញុំក៏បានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជំនាញច្បាប់។ ប្រសិនបើខ្ញុំបោះបង់ការសិក្សាពេលដែលខ្ញុំប្រឡងធ្លាក់ថ្នាក់ទី១២ ពេលនេះខ្ញុំមិនអាចស្រម៉ៃទេថាជីវិតខ្ញុំនឹងទៅជាយ៉ាងណាទេ។ រឿងមួយទៀត នៅពេលដែលខ្ញុំជាក្មេងឃ្វាលគោ ហើយកំពុងតែមើលគោនៅវាលស្រែ ខ្ញុំបានឃើញយន្តហោះ ហោះពីលើខ្ញុំ ខ្ញុំក៏ស្រម៉ៃថា ក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ជិះយន្តហោះអោយបានម្តងគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ ប៉ុន្តែដោយព្រះគុណព្រះ នៅថ្ងៃទី០១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៩ ខ្ញុំមានឱកាសទៅទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសសិង្ហបុរីចំនួន៥ថ្ងៃ គឺជាព្រះគុណព្រះដ៏ធំធេងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រច្បាប់ ខ្ញុំក៏បានចូលធ្វើការនៅការិយាល័យមេធាវី បាន៩ខែ ជាជំនួយការមេធាវី តែដោយសារជំងឺកូវីត១៩ ខ្ញុំក៏បានសម្រាកពីការងារ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែអរព្រះគុណព្រះអង្គ ពីព្រោះខ្ញុំមានពេលជាច្រើនសម្រាប់ព្រះអង្គ។ ជារៀងរាល់ពេលព្រឹកពេលដែលខ្ញុំក្រោកពីដំណេក ខ្ញុំមានពេលសម្រាប់អានព្រះគម្ពីរ និងអធិស្ឋាន ហើយពេលល្ងាចពួកយើងមានពេលសម្រាប់សិក្សាព្រះគម្ពីរជុំគ្នា។ កុំបោះបង់ចោលដោយងាយពេក ត្រូវតែប្រឹងប្រែងតស៊ូ បើអ្នកនៅជាប់នឹងព្រះ អ្វីគ្រប់យ៉ាងនឹងដំណើរការទៅដោយល្អ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំអានព្រះគម្ពីរយ៉ូប ខ្ញុំក៏សួរព្រះអង្គថាហេតុអ្វីក៏ព្រះអង្គអនុញ្ញាត្តអោយអារក្សសាតាំងធ្វើការអាក្រក់ដល់លោកយ៉ូបដែលជាអ្នកស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ? ពេលខ្លះយើងស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ កោតខ្លាចព្រះអង្គ ប៉ុន្តែការអាក្រក់នៅតែកើតឡើងចំពោះយើង ដូច្នេះយើងកុំសួរព្រះអង្គថាហេតុអ្វីការអាក្រក់នេះ ការអាក្រក់នោះកើតឡើងចំពោះយើង តែត្រូវអរព្រះគុណព្រះវិញ ពីព្រោះព្រះអង្គមានផែនការដ៏ល្អសម្រាប់បងប្អូន។ បងប្អូននៅជាប់ជាមួយព្រះអង្គ ព្រះអង្គនឹងនៅជាប់ជាមួយបងប្អូនដែរ ដូច្នេះចូរនៅជាប់ជាមួយព្រះអង្គគ្រប់ការទាំងអស់។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីទាំងអស់ តែដោយព្រោះទ្រង់គង់ក្នុងខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំមានថ្ងៃនេះ។
សំណូមពរអធិស្ឋាន
១. សម្រាប់ក្រុមគ្រួសារទទួលជឿព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
나의 가족 이야기
저는 테드라고 합니다. 저는 1994년에 캄폿 지방의 농부가정에서 막내아들로 태어났습니다. 우리 가족은 1995년에 캄폿(Kampot)에서 시하누크빌(Preah Sihanouk)로 이사를 했습니다. 그 당시 부모님은 프놈96에 있는 땅의 경비원을 하셨습니다. 2005년 말에 우리 가족은 프놈96에서 스핀 쩨스(Spean Chhes)마을로 다시 이사했습니다. 우리는 그 후 몇 년 동안 그곳에서 살았는데, 우리 마을 사람은 정부와 땅으로 인해서 문제가 생겼습니다. 2007년 중반에 군인과 경찰이 와서 사람들을 구타하고 집을 태우고 땅과 가축들을 빼앗았습니다.
그 날 그들이 집을 불태우고 우리를 마을에서 쫓아냈기 때문에 우리는 먹을 것도 없이 빈손이 되었습니다. 밤이 되면 우리는 잠을 잘 집이 없어서 풀밭에서 자야했습니다(땅은 우리의 침대가 되고 하늘은 지붕이 되었습니다). 해가 뜨고 새 아침이 밝아와 눈을 떠 KBS 트럭이 오는 것을 볼 때면 우리는 너무 기뻤습니다. 왜냐하면 그들은 우리에게 음식과 옷 그리고 작은 집을 지을 수 있는 재료를 (방수 텐트) 가져 와 주었기 때문입니다.
우리 가족과 마을 사람은 2007년 중반부터 2019년 말까지 11년 넘게 거리에서 살았습니다. 그러다가 2019년 9월, 정부에서 끄발차이(Kbal Chhay) 마을의 땅을 한 가정 당 5m×20m씩 나누어 분배하여 주어 지금까지 그곳에 살고 있습니다.
나의 삶의 고백
-비방자가 신자가 되다
11살 때의 나는 예수님을 미워했던 사람입니다. 아버지는 매일 밤 항상 라디오를 들으셨는데 어느 날 밤 라디오에서 하나님의 말씀을 나누는 것을 듣게 되었습니다. 라디오 방송에서 목사님이 하나님이 세상을 창조했다는 말을 하는 것을 들었을 때 나는 이것이 사실이냐고 웃으며 아버지께 물었습니다. 어떻게 하나님이 세상을 만들었다는것일까? 그것은 불가능하다고 생각했습니다. 세상을 만드는 것이 테이블을 만드는 것처럼 쉬운 일이 아닐테니까요.
우리 가족이 프놈 96에서 스핀 쩨스(Spean Chhes) 마을로 처음 이사하였을 때, 마을에는 교회가 하나 있지만 나는 한번도 거기에 가지 않았습니다. 친구들이 저를 교회 프로그램에 참여하도록 불렀지만 저는 거절했습니다. 어느 날 오후 시간에 싱가포르에서 팀이 와서 교회와 마을 사람들을 방문하였습니다. 그 때도 저의 친구들이 저를 불렀지만 저는 여전히 그들을 거부했습니다.
그런데 그 날 집 옆 의자에 앉아서 그들을 보았던 것이 기억납니다. 우리 집이 교회에서 멀지 않았기 때문에 그들을 볼 수 있었습니다. 율동을 하며 노래를 부르는 그들이 매우 행복해보였습니다. 한 아주머니가 저에게 와서 왜 함께 하지 않느냐고 물으셨어요. 저는 교회에 가면 머리가 아프다고 대답했고, 집에 불이 나기 전까지는 한 번도 그곳에 가지 않았습니다.
-God chosen me when I have nothing, but he makes me somethings.
2007년 중순 즘 집을 빼앗기고, 먹을 것도, 의복도, 모든 것이 없는 그 때 나는 하나님께로 돌이키기 시작했습니다. 한모세 목사님 팀이 우리 마을을 방문하면 친구가 부르지 않아도 항상 참여 하였습니다. 그 이유는 선물 때문이었습니다. 물도 없고 화장실도 없는 길 위의 방수텐트를 덮어놓은 집에 살던 때가 생각납니다. 건기가 오면 사우나실 같은 집 안에서 있을 수가 없었습니다. 건기가 끝나면 비가 많이 오는 우기가 됩니다. 낮에는 비가 와도 문제가 없지만 밤에는 물이 작은 구멍으로 들어와서 잠을 잘 수 없었습니다. 우리는 일어나 앉아 비가 그치기를 기다려야 했습니다. 저는 직접 다 겪었기 때문에 그 상황을 정확히 알고 있습니다.
일주일 후, 한 목사님께서 마을에 사는 아이들에게 희소식을 전해 주셨는데
KCS(Kompongsom Christian School)에서 공부할 학생 20명을 뽑겠다고 하신 것입니다.
매주 월요일부터 금요일까지 아침에 KCS에서 공부할 수 있는 20명의 학생 중에 저도 기회를 얻게 되었습니다. 똥안 목사님은 항상 트럭으로 우리를 등하교시켜 주셨습니다. 학교에 다니는 동안 한모세목사님은 우리에게 점심식사와 교복 및 학용품을 제공해주셨습니다. 그 때 우리는 너무 행복했습니다.
-카우보이가 씨티보이로
내가 KCS에서 공부할 기회를 얻었을 때, 그레이스 사모님은 프놈펜에서 가서 계속 공부할 10명의 학생을 선발할 것이라고 말했습니다. 며칠 후 그레이스 사모님은 해변에 있는 나무 아래에서 한 명씩 인터뷰를 하기 위해 우리들을 불렀습니다. 나는 프놈펜에 가서 공부를 계속 하고 싶었기 때문에 그녀와 인터뷰하는 동안 90퍼센트는 거짓말을 했던 것을 기억합니다. 사모님은 나의 거짓말에 대해 알고 있었고, 인터뷰 말미에 나에게 기도를 시켰지만, 나는 어떻게 기도해야 할지 몰랐습니다. 인터뷰 후에 내 이름이 후보에 없다는 것을 알고 너무 슬펐지만 포기하지 않고 매일 공부를 하러 가기 위해 노력했습니다. 어느 날 공부를 하고 있는데 한 학생이 울면서 엄마가 보고 싶다며 학교에서 4km 떨어진 마을로 도망을 간 일이 있었습니다. 그 학생은 프놈펜에 가기로 되어 있던 학생 중 한명이었습니다.
프놈펜을 가는 학생의 최종 명단이 나왔을 때 나의 이름을 발견하고 나는 너무나 놀랐습니다.
하나님은 저를 모태에서 택정하시고 은혜로 저를 부르시고 기뻐하셨습니다.(갈라디아서 1:15) 약4~5개월 후 가족과 친구들에게 작별 인사를 하고 꿈을 이루기 위해 집을 떠났습니다.
프놈펜의 모든 것이 아름다워 보였고 저의 도시 생활이 시작되었습니다. 2008년에 6학년을 시작으로 2014년까지 공부하였습니다. 고등학교를 마쳤지만 시험에는 떨어졌습니다. 공부를 하기 위해 프놈펜에 온 나의 동기들 중 일부는 중학교를 마치고 집으로 돌아갔고, 또 일부는 고등학교를 마치고 집으로 돌아갔습니다. 오직 저만 남아서 대학교를 마쳤습니다. 뜻밖에도 그들 중 일부는 옛 생활로 돌아가 우상을 숭배하였고, 명절에는 절에 기도하러 갑니다.
-직장 경험
2014년에서 2016년 JAPP(Joshua Academy Phnom Penh)에서 유치원 교사로 근무하며, 메콩대학교에서 영문학을 공부하였습니다. 저는 2년 동안 대학교를 다녔지만 결석을 하고 축구를 하면서 많은 시간을 보냈기 때문에 5학점밖에 받지 못했습니다. 2016년에 저는 다시 공부를 시작하여 고등학교 시험에 합격하고, 왕립 법대에 입학하여 법학을 전공하였습니다.
직장생활도 시작해서 낮에는 일을 하고 밤에는 대학에서 공부를 하였습니다. 수업은 오후 5시 30분에 시작하여 8시에 끝났습니다. 저는 Future Bright Project 직원(CEAI 산하의 Future Bright Project)으로 있었습니다. The Future Bright Project에서 우리는 교도소 4곳(프놈펜 교도소, 뜨봉크몸CC3, 깜폳 교도소 및 꼬꽁 교도소)에서 일했습니다. 우리는1년에 2번씩 수감자들을 찾아가 복음을 전하고, 학용품과 약을 기부하고, 의료사역을 위해 싱가포르 의사 팀과 협력하였습니다. 2020년 10월부터 저는 Raffles Law Office에서 변호사 조수로 새로운 경력을 쌓고 있습니다.
-My Encouragement for Reader
제가 고등학교 시험을 칠 때 시험지를 받기 전 시험을 잘 치를 수 있도록 지혜를 달라고 기도했습니다. 그러나 한 달 뒤 나는 시험에서 실패한 절망감에 하나님께 왜 낙제를 하게 했느냐고 물었습니다. 나는 하나님께 원망을 많이 하고 당신은 살아계신 하나님이 아니라고, 참 하나님이 아니시라고 말하였습니다. 그러나 저는 저 자신을 돌아보지 않았습니다. 학교도 규칙적으로 다니지 않고, 공부도 열심히 하지 않고, 축구하느라 시간을 많이 썼었습니다. 그래서 시험에 떨어졌으면서 왜 하나님께 원망하였을까요?
저는 마음을 바꿔 하나님께 다시 기도하기 시작했고 제가 가야 할 길을 보여 달라고 하나님께 간구했지만 하나님은 여전히 침묵하셨습니다. 약 2달 후 KBS(Kompongsom Bible School) 부흥캠프에 참석하기 위해, KBS로 가던 길에 저의 목사님이 저에게 “그레이스사모님이 물으셨는데 네가 다시 대학에서 공부할 의향이 있냐”고 물으셨습니다. 그래서 저는“네, 목사님”이라고 대답했습니다. 목사님은 저에게 다시 물었습니다. “그래서 어느 대학, 어떤 과목에 등록하고 싶으냐?” 저는 모르겠다고 대답했고 그는 저에게 법은 어떻냐고 물으셨습니다.
저는 “예”라고 대답했고, 부흥 캠프를 마치고 프놈펜으로 돌아갔습니다. 그날 제 인생은 다시 새로운 여정이 시작되었고, 다시 공부할 수 있는 기회를 주신 하나님께 감사를 드렸습니다. 그러나 이번에는 고등학교 때와는 다르게 저는 하나님을 최우선으로 생각하기 시작했고, 무언가를 하기 전에 항상 하나님께 도움을 구했습니다. 4년 후에 저는 학사 학위를 마칠 수 있었습니다.
고등학교 시험에 낙제해서 포기했다면 지금의 제 삶을 상상이나 할 수 있었겠습니까?
한 가지가 더 있습니다. 제가 논에서 소를 보살피던 카우보이였을 때, 어느 날 저는 비행기가 내 위로 하늘을 나는 것을 보았습니다. 저의 평생에 비행기에 딱 한번만 앉아보아도 충분할거라고 저는 생각했습니다. 그러나 2019년 7월 1일 하나님의 은혜로 저는 5일 동안 싱가포르를 방문할 기회가 있었습니다. 저에게는 놀라운 은혜의 경험이었습니다.
학사 졸업 후 로펌에서 레이어 어시스턴트로 9개월 동안 일할 수 있는 기회가 생겼습니다. 코로나로 인하여 지금은 일을 쉬고 있지만 하나님과 함께 보내는 시간이 많기 때문에 크게 걱정하지 않습니다. 아침 일찍 일어나서 성경을 읽고 하나님께 기도하고 저녁에는 소그룹으로 함께 성경공부를 하고 있습니다.
포기하지 말고 전진하며 하나님과 함께하면 모든 것이 좋아질 것이라 생각했습니다. 그런데 저는 욥기를 읽으면서 슬펐고 하나님께 왜 욥을 사탄의 손에 맡겼느냐고 물었습니다. 때때로 우리가 하나님의 말씀을 듣고 순종할 때에도 당신에게 나쁜 일이 일어나기도 합니다.
왜 이런 나쁜 일이 일어났는지 하나님께 묻기보다, 하나님께서 당신을 위한 좋은 계획을 가지고 계시기 때문에 하나님께 감사해야 한다는 것을 기억하십시오.
당신이 하나님께 붙어있으면 하나님께서도 당신과 함께 하실 것이므로, 당신이 하는 모든 일에서 하나님께 꼭 붙어 있으십시오.
God chosen me when I have nothing, but he makes me somethings.
기도제목
1. 가족의 구원을 위해
2. 사업가가 되기 위한 꿈을 위해
'Mission > KCS (Kompongsom Christian S.)' 카테고리의 다른 글
| [KCS] 2010 ~ 2012 (0) | 2021.09.03 |
|---|---|
| Testimony of KCS students. (0) | 2021.09.03 |
| [KCS] 2007 ~ 2009 (0) | 2021.07.27 |
| Testimony of Mey Lee (0) | 2021.07.26 |
| ប្រវត្តិសង្ខេបសាលាគ្រីស្ទានកំពង់សោម(KCS) (0) | 2021.06.26 |
